Mit GOOGLE übersetzt ins Lateinische

und mit GOOGLE rückübersetzt aus dem

Lateinischen ins Deutsche. Originaltext

verändert: der besseren Übersetzung wegen

und aus inhaltlichen Gründen zum besseren

Verständnis.

Originaltext, leicht strukturiert:


http://frankfurttourist.info/WERNER-BERGMANN-Frage


Originaltext gesprochen - Audio:

http://frankfurttourist.info/audio-III



Römer 8 10-14

X: si autem Christus in vobis est, corpus quidem mortuum est propter peccatum, spiritus autem vita est propter iustitiam.

XI: Quod si spiritus eius, qui suscitavit Iesum a mortuis, habitat in vobis, qui suscitavit Christum a mortuis vivificabit et mortalia corpora vestra propter inhabitantem spiritum eius in vobis.

XII: Ergo, fratres, debitores sumus non carni, ut secundum carnem vivamus,

XIII: Si enim secundum carnem vixeritis, moriemini: si autem spiritu facta carnis mortificaveritis, vivetis.

XIV: Quicumque enim Spiritu Dei gubernantur, hi filii Dei sunt ».


Hoc tam mirabile verbum hic in versu 10 est.

Hic Paulus quaestionem hanc profert: itane est? si ita? sed si ipse intus in mea est? Et hoc signo exclamationis dicit: Si autem Christus in vobis est! Paulus credentibus loquitur, et Christum in eis esse sciebat. Sed quaestionem scribit ut pateat quid revera significet « Christus in te ». Non potes cogitare quid sit id quod est ad finem. Christus in vobis est. Ita mirum est.

Punctum unum.

Verbum Dei docet Christum a morte servatum esse. Christus resurrexit et vivit. Is vivit et vitam suam cum credentibus communicat. In credentibus vivit, quia eum invitaverunt. Verbum Dei docet Christum habitare in cordibus credentium Romanorum. Romani invitaverunt Christum ut in cor eorum veniret.

Quod Christus in nobis est, vix a fidelibus percipi potest. hoc fit secundum quomodo adhuc cohaerent corda spiritui mundi; Semper memores simus: Christi ego sum. Si condicio nunc nobis obvenit et in conscientia vivo « Christus in me est » — « Proprietas Christi sum » — huic facto conscio subicio et exspecto; Christus in hoc situ respondebit, non me. Et tunc respondet Dominus Iesus.

si autem non scio quia Christus in me est, tunc ego loquor in carne mea. Hoc itaque videre possum, cum in Spiritu Dei loquor vel ex humano spiritu meo Omne quod contra Dei voluntatem dicitur, id fit sine « Christus in nobis ». Et cum novimus eum in nobis esse, tunc permittimus loqui. Plerique filii Dei non patiuntur quia satis loqui non possunt. sed patiuntur quia satis tacere non possunt.

Discamus ante ipsum esse.

Quamdiu ad hanc quietem et requiem in Christo non pervenimus, in nobis loqui non potest. Mirum et magni momenti est quod Deus in homine habitare velit. Quae res satis cogitari non potest, nec satis considerata. Hoc est pietatis mysterium, quia omnipotens Deus in hominem venit. Et tamen Deus libertatem nobis dat ut Christum in nobis sileat, vel ut loquatur in nobis.

Quo magis eum, Dominum nostrum, in nobis loqui permittimus, eo magis cordi et arctius ac magis cordis ac profundius cum Domino nostro communicatio. Deus hoc vult.

Deus toto corde cupit ut in hanc profundam et calidam connexionem veniamus quae nos tam vere cum Eo coniungit.

Haec est communitas aeque ac communitas quam inter nos habemus. Sed opus est nobis hanc societatem quaerere cum Deo. Et inde est quod nos ad Dominum invocemus, ut in sua bonitate, in sua fide, in sua misericordia, ad dirigendos nos in via sua dignetur. Quia si non habemus veram societatem cum Christo, nihil est nisi nostra culpa.


Et inde est quod gratia et luce Dei indigemus ut eius auxilium habeamus. Et id requirit orationem ut iterum iterumque appareamus coram Deo, ut ab eo accipiamus quod nobis preparavit. Divites nos facere vult. Cum hic Scriptura dicat: "Si Christus in vobis est", non, ut quidam putant, novam carnem per conversionem accepimus, quia scriptum est: "Omnia facta sunt nova". Hoc illud est quod multi putant fideles. Sed thats non verum. Ignorantiae huius me poenitet. Aliquid credentes putant se posse dicere, et tamen in magna obscuritate de rebus vivunt.


Punctum duo.

Hic dicitur, si hic Christus in nobis est, corpus mortuum est propter peccatum. Hoc est, cum a peccatis nostris convertimur, cum salvamur, corpus mortuum est, mortuum etiam restat.

Ergo corpus nostrum non suscitatur a morte per actus nostros. Neque iterum reviviscet, quia discipuli Jesu sumus. Tenendum est etiam corpus in morte. Omne corpus carnis iam morte signatur, cum in hanc vitam ingredimur terrenam. Et cum salvamur, tunc vere et recta mors pro carne venit. Cum Christo in cruce mortui sumus. Cum Christo mortui sumus in morte sua in cruce. Quod est perfectio divina.


Hoc est quod Deus voluit. Corpus nostrum in morte servandum est, quia Deus locutus est mortem pro corpore nostro; 19 In sudore vultus tui vesceris pane tuo, donec revertaris in terram de qua sumptus es. Quia pulvis es et in pulverem reverteris Erat casus Adamis in Eden. Diu fuit, meminisse non poterimus. Propter peccatum, corpus mortuum est. [Vide quid scriptum sit: Spiritus est, qui vivificat; ratio hominis inutilis est. Verba quae ego locutus sum vobis, spiritus et vita sunt]; sed quia Christus in nobis est corpus mortuum est propter peccatum spiritus autem vita est propter iustitiam. Et ideo non potuit Deus operari cum Israel. Israelitae in suo corpore operantur, quod iam damnatum est. [Meminimus ea quae scripta sunt in epistola Titi: baptismum novae nativitatis et renovationis Spiritus sancti habemus. Sine vita Dei, eodem loco fuimus quo Israelitae cum spiritu mortuo et non inrenovato, et ideo hoc ministerium vocatur etiam servitus mortis. et ideo Abraham salvatus est, quia credidit, sicut David Adam, Enoch, Job, Samson, Daniel, Amos, et multi alii qui sunt exempla fidei.] Sed lex addita est ad fidem, ut praevaricatio augeatur. Peccatum et notum esse oportuit] Et hoc fuit servitus legis.

Et ista fuit servitus legis Dei. Hinc est quod credentibus homini Romae exponitur — et haec est differentia a lege Mosis — quod spiritus in illis est vita. Vita est justitiam in spiritu. Justitiam est Dei.Deus est iustus. Spiritus eius iustus.Deus iustus.sumus Iusti, cum spiritum habemus. Iustitia Dei est vita. vivimus in eternum. Salvati sumus. Omnes peccatores peribunt. Nos iusti sumus, quia

vivimus novam vitam. A Deo.

Ideo iterum:

nos postulo ut salvus fiat. Dici ergo hic possumus, si spiritus Dei est in homine, id est, Christus in vobis, tunc vita nova est per spiritum et in spiritu, et haec vita est iustitia Dei. Unus habet cogitandum. Quid est, Christus in te est? Et quam pauci fideles in hac experientia vivant. Nondum paratus es. Sed hoc volunt, id etiam realiter optant.

Sed tamen est absconditum a plerisque filiis Dei. Iterum dicam: Christus in nobis est, quando salvamur. Hoc dico, quia scio. Haec non sunt suppositiones. Omnes nimium sumus prompti ad errorem, quem Christum aliquatenus agnovimus et tunc credimus nos non amplius quaerendum. Sed procedere volumus. Rebus autem cognitionis non est finis. Perpetuam communionem cum Christo toto vita petimus.



punctum tres


Annuntiatio haec est. Hoc significantes denuntiatio est. Deus credentibus confirmat Christum in illis esse. Paulus hoc credentibus homini Romae narrat.

Non sciunt?

Et tamen Deus hoc quoque nobis hodie narrat.

Et quaerendum cur? An non cognoscimus quia Christus in nobis est? Hoc verbum Dei satis legi non potest. Deus nobis coniungitur quia in nobis est. Deus in corpore mortis est, cum ipse in nobis est. Materia terrena in se mortua est. Si pugillum harenae in basi in angulo iactaveris, tuto poteris hanc harenam anno post adhuc esse eodem loco. Materia terrena in se mortua manet. Sed vita per creationem venit in materiam dissolutam. Itaque ex hoc pulvere corpus habemus. Sed pulvis est materia dissoluta. Quod dilaberetur, non permanet. Corpus nostrum aliquando dilaberetur. Saxa etiam fatiscit. Dissolutio petrarum a densitate et aqua permeabilitatis dependet. Sed velocior est dissolutio corporis humani.


punctum quattuor

Deinde dicit: quod si Spiritus eius qui suscitavit Iesum a mortuis habitat in vobis

Quid sibi vult Spiritus eius?

Spiritus, qui potestatem habet, Iesum a morte ad vitam reducit.

Si hic spiritus habitat in nobis, eadem virtus est in nos quae Christum ex mortuis suscitavit et in vitam vivificavit.

Spiritus est qui potestatem habet adducendi hominem Iesum a morte in vitam.

Si hic spiritus habitat in nobis, eadem potentia est qua Christus e mortuis eductus est. Et eadem potentia quae illum ad vitam reduxit.

Si idem spiritus est in nobis, perducit et ad coelum.

Ergo et Spiritus, qui suscitavit Christum a mortuis, vivificabit et mortalia corpora vestra.

Nunc quoque spiritum humanum habemus. Sed in homine animus tam debilis est, tam impotens, ut mortem corporis impedire non possit.

facere non potest.

Hoc igitur modo, ut in vita maneamus, animo forti opus est

Et quia non habuimus istum spiritum, misertus est nobis Deus et dedit nobis spiritum suum, spiritum Dei.

In hoc Spiritu Dei habemus roboris fontem ut in vitam revertamur. Probatur: Christus homo Iesus, qui erat in morte per triduum, revixit per virtutem, quae erat in ipso. Per quem? per spiritum redit, quia spiritus potestatem habet.

caro infirma Scriptura dicit.

Fortis est spiritus, sed infirmior est spiritus noster qui vivificat corpus.

Si fortis Adam spiritum habuisset, non utique in peccatum decidisset.

Et illa infirmitas fuit in spiritu, quia fortior erat spiritus qui mentiebatur et temptabat Evae, multo fortius quam spiritus Adam et Eva.

Corpora mortalia quae habemus, viva faciet. Vivificabit corpora nostra propter spiritum habitationis. Hic spiritus intus est, quando renascimur. Hoc est quod dixit Iesus Nicodemo: si quis non est renatus a Deo, non potest videre regnum Dei.

Vivos nos faciet, etiamsi corporaliter moriamur.

Vivos nos faciet, etiam postquam jam sepulta sunt corpora.

Sed mirum est spiritum tam validum. Dominum Iesum a morte ad vitam reduxit.

Tantam hanc vim habet solus Spiritus Dei, qui nobis vitam dedit in creatione.

Nullus spiritus nisi creatoris spiritus nos a morte ad vitam reducere potest.

Est omnino impossibile. Sed Deus honoravit nos, quia dedit nobis spiritum suum. Gratiam eximiam nobis largitus est in sacrificio Iesu in cruce. Et antiquas sordes abiecimus, et causam nostrae separationis a Deo vivo. Quod erat Christus in cruce. Et factum est post hoc, Deus secundo misertus est. Post dilectum Filium suum mittens Spiritum suum nobis dedit.

et omnis qui credit in eum, accipit vitam aeternam. Et ideo dedit hic Deus spiritum suum in hac terra, ut non solum in remissione peccatorum nostrorum, sed etiam in vita aeterna participemus. Quod totum fit per Spiritum Dei. Id Spiritus sanctus. Multum sane est adhuc dicere, sed tempus hodie non habemus.


Punctum. quinque

1 Cor. 6, vers. 14, Deus Dominum suscitavit, et nos suscitabit per virtutem suam.

Vis animi id est. 2. Cor. 5, 5, dicitur: Nemo se suis meritis hoc debere putet.

Ex quo patet quod sequitur: Paravit nos Deus ad hoc.

scilicet quod mors absorbebitur a vita.

Significat quod a mortuis resurgemus. Ad hoc Deus nos paravit.

Dedit nobis Deus pignus Spiritus. Per hanc ergo partem Deo coniungi possumus. Haec una via est ad connexionem instituendam. Socie- tate indigemus cum Christo, ut vita a Deo nobis donata fluat.

Recta connexio etiam requiritur ad congressum cum Christo. Hic congressio fit die Domini nostri Iesu Christi.

Sive fuimus divites sive servi in ​​hac vita, non refert. Nec refert utrum in hac vita multum vel parum peccavimus. Si remissionem peccatorum per Christum accepimus, tunc cum illis sumus illo die.

Si per gratiam eius accepimus, habemus Spiritum eius. Spiritus eius, hoc est Christus in nobis. Hoc pignus est communionis cum Deo in aeternum. et pro eo gratias agimus Deo nostro.


punctum sex

Verse12,

Non ergo, fratres, debitores sumus carni ut secundum carnem vivamus.

Non petimus aliquid ex carne.

neque aliquid in carne facimus.

Istuc ipsum quod Paulus dicit.

Si enim secundum carnem ambulemus, ait Apostolus, et de carne metet corruptionem .

Denique hoc significat: moriemur.

Quicumque secundum carnis principia vivit, mortem experietur : quomodo omnis caro ad mortem venit. Unde Deus vult nos homines fieri spiritualiter viventes.

Deus vult nos vivere secundum spiritum et voluntatem Dei.

Sed si actus carnis per spiritum occidimus, oportet nos esse activos.

Videmus quam necessarium sit agere ut Dei postulatis omnino occurrat. Si enim hec carnis acta occidimus et Deus hec facta carnis nos occidere vult, tunc vivemus.

Id est, qui habent vitam aeternam, cognoscuntur occidere actus carnis, scilicet carnem suam, et hoc est secretum victoriae in Christo.


punctum septem

Nunc ad versum 14:

Quicumque enim Spiritu Dei gubernantur, hi filii sunt Dei.

Biblia accurata. Nos homines non sunt accurati. Hinc est quod stamus a Deo nostro. Ita praecise in suo verbo locutus est ut hac via etiam simplices non errant.

Sic scriptum est. Filii Dei, filii Patris, salvati, renati, hi sunt qui Spiritu aguntur.

Sunt qui specialem denominationem creare

Sacra Scriptura declarat nihil opus esse peculiare aliquid accipiendi postquam iam Spiritum Sanctum acceperimus. Tunc a Spiritu Dei dirigi possumus.

Haec gubernatio a Spiritu Dei praecipue fit, imprimis ac praesertim, praesertim in vita cotidiana. Quod est omnium maximum postulationem. Quia dominicis diebus, cum in ecclesia sumus, difficile est in hoc vel illud peccatum incidere. Non dico, non posse hic cadere in peccatum. Quod quidem fieri potest in omni loco in terra, sed in communione non est locus peccati.

Quare? Deus enim abundat ubi multi fideles in unum locum congregantur. Multum etiam ibi lucis est, et ipsi credentes hanc lucem secum afferunt. Et cum simul sumus, est multum lucis. Hoc non notamus, quia in carne sumus.

Sed prospectu spirituali - sicut angeli vident - multum est lucis. Spiritualiter lux in nobis Christus est per praesentiam credentium convenientium. Ubi tales fideles conveniunt, lucis cumulus est. Haec est regula lucis super tenebras. Et quanto obscurior est circa nos, clarior lux Christi lucet. Christus ipse dicit: Ego sum lux mundi.

Non nostra lux, sed Christus in nobis habitat. Lux facti sumus, quia Christus lux in nobis est. Ipsi non sumus lux. Scimus optime. Omnes fideles qui in oboedientia sunt omnes fideles per conversionem salvati in his processibus sub directione Spiritus Dei sunt. Omnes fideles, qui viam oboedientiae et communionis cum Verbo Dei incedunt, ii sunt quos Dominus dirigit.

Filii Dei sunt qui ducti sunt. « Filii » esse debemus ducendos ad legatum caelestis Patris. Soli filii haereditatem accipere possunt.

Quia filii Dei sumus, hsereditatem admirabilem gloriae coelestis habere possumus.

Fide, quia salvati sumus, iam novimus. Et mox veniet Dominus noster, et tunc nos cum corporibus glorificatis experiemur. Videbimus perfectis oculis Dei, quomodo Deus videt, et videbimus eum, et mira luce fruemur.

 

 

 


 

 

 
E-Mail
Anruf
Karte
Infos