Ein Sklave Jesu
von Werner Bergmann aus Tit.1,1
Paulus servus Dei apostolus autem Iesu Christi
secundum fidem electorum Dei et agnitionem
veritas quae secundum pietatem est
Bene, doctrina biblia qua talis fere ubique hodie est.
Ubique "doctrinam" invenire potes, notionem logicam declarationum biblicarum. Minimum hodie invenitur sanae doctrinae, de qua verbum Dei hic loquitur; secundum fidem electorum Dei, et secundum scientiam veritatis, quae est secundum timorem Dei. Epistulam Titi perlegamus. Doctrina in Ecclesia locali nonnisi bona est, quando infirmi Ecclesiae membra per praedicationes et nuntios sanantur. Cum defertur verbum Domini tunc singula membra ecclesiae convincuntur de peccato et infidelitate veteris naturae peccati. Hoc est bonum, cum vetus natura vitiosa oppugnatur. Peccator enim homo non inclinatur ad recipiendum verbum Dei. Ista ratio est. Haec ergo vis mutationis nobis data est per Iesum. sanam doctrinam Iesus in Novo Testamento reliquit. Ab omni Christiana denominatione distamus. Societatem quaerimus cum Patre et Iesu et lumine eius. Hoc est quod Ioannes scribit in prima epistola.
Sunt fideles, qui per decades audiunt Verbum Dei, et non renascuntur. Hoc verbum sine viribus non est. Sed verbum Dei hos homines calefacere non potuit. Hi fideles immutata permanserunt.
Sana doctrina non est quod rectum putamus.
Sana doctrina non est quod alii sentiunt.
Est ergo maximus ut primum inspicias. Sed paucissimi filii Dei etiam doctrinam probare possunt. Plerique passive vivunt, doctrinam alii examinant. Id solum probare licet si Verbum Dei cognoscatur ratione docendi. seniores etiam, quos Titum conducebant - cap. 1: 5-9 - adiuverunt ad probandam doctrinam verbi Dei cum conversatione eorum.
huius rei gratia reliqui te Cretae ut ea quae desunt corrigas et constituas per civitates presbyteros sicut ego tibi disposui. si quis sine crimine est unius uxoris vir filios habens fideles non in accusatione luxuriae aut non subditos. oportet enim episcopum sine crimine esse sicut Dei dispensatorem non superbum non iracundum non vinolentum non percussorem non turpilucri cupidum. sed hospitalem benignum sobrium justum sanctum continentem, amplectentem eum qui secundum doctrinam est fidelem sermonem ut potens sit et exhortari in doctrina sana et eos qui contradicunt arguere. Quam ob rem Titus hoc officium omnino facere potuit, quod Titus se in omnibus exemplar boni operis exhibuit, cap. 2,7 in omnibus te ipsum praebe exemplum bonorum operum in doctrina integritatis gravitatem.
Vita Titi suam in Christo maturitatem testatus est. testimonium Domini habuit.
Non omnes ad omnem servitutem Dei nostri apti sunt. Sciebat autem Paulus: Timotheum mittere non possum. Sed Titum mittam. Titus vir acer fuit. Titus a doctrina verbi Dei deviare noluit. Erat Timotheus frater carus et subtilis, sed non pugnator. Titus diversus fuit.
Paulus Tito bene uti potuit. Debet ad alias ecclesias novellas ad conducendum ibi principes ecclesiae. Scimus Titum bonum exemplum fuisse. Tota vita eius exemplaris fuit. Hoc confirmavit Spiritus Sanctus.
Dei gratia etiam inter servum et liberum pons est. Haec gratia nos erudire cupit ad probandum nos ut proprium esse populum Dei. Quaeri possumus: In quo? Respondetur: in praesenti -
capitulo 2:11-14 .
apparuit enim gratia Dei salutaris omnibus hominibus erudiens nos ut abnegantes impietatem et saecularia desideria sobrie et iuste et pie vivamus in hoc saeculo expectantes beatam spem et adventum gloriae magni Dei et salvatoris nostri Iesu Christi qui dedit semet ipsum pro nobis ut nos redimeret ab omni iniquitate et mundaret sibi populum acceptabilem sectatorem bonorum operum. Iterum atque iterum audimus querelas fidelium totius Germaniae quod dicunt: « Annus, annus, nemo in Iesum in communitate nostra venit.
Multi pereunt, quia nimis superbiunt, ut peccata sua ad Jesum tollant, qui nos tantum amat. Ad eum autem accedentes, jam non sumus sub lege. Christus me redemit de lege et sub gratia posuit me. O tota vita nostra in hac gratia erga proximum inveniatur. Iam non sumus nobis, Dei sumus. Sui sumus populus et Christi sumus - servi!
Quia servi sumus, iam nosmet ipsos regere non possumus. Non sumus Satanae possessiones. Et iam non oboedimus Satanae. Sed in omnibus et singulis in quibus Domino Iesu non obeditis, inimico obeditis. Quodvis immundum, hosti est obsequium. Tunc talis est: Iam non servimus Deo, sed inimico. Ergo, sicut dicit Paulus ad Titum, zelo pleni sumus. "zelo plenus in bonis operibus".
In capite 3 docet epistola servi ad Christum obligationem. Sed hic contractus servus grave onus non portat. Iesus enim ait: "Mea mandata difficilia non sunt": si verbum Dei te oppresserit, non in servi es positus. Si mandata Domini cum gaudio non fiunt, perperam aliquid. Dominus vult bona opera fructus gratiae salutaris et educantis Dei. Hic est fructus Spiritus.
Hoc ipso statu Paulus se vocat servum Dei. Intellexistis bene? Id est, servus Dei est. Gentibus Paulus apostolus agnoscit hanc positionem servi Dei. Et qui sumus? Quis es? Quis sum? Si non videmus nos servos Dei, sed proprietarios? Optamus igitur hic omnino honestum esse conari: nolo epistolam scribere cum inscriptione: "Ad Iustinum Agricolam - servum Iesu in civitate Francofurti". Plerique diceret, "Oddo scribere talis est. "Quare? - Nolumus servi esse. quid vis esse? Domini esse volumus. Ideo dicit: "Ad Dominum Justinum Agricolam"
Caro in nobis, natura corrupta, servi Dei esse non potest. Rebellio oritur in nobis ut ne fingere quidem possumus. Paulus statim servitutem in litteris suis alloquitur. Rebus vocat nominatim: Servus Dei. Servus es vel Deo, vel servus peccati. Hae litterae Cretam ubi Titus erat. dixit quidam ex illis proprius ipsorum propheta Cretenses semper mendaces malae bestiae ventres pigri. testimonium hoc verum est quam ob causam increpa illos dure ut sani sint in fide Scriptura eos Cretenses appellat. Sic fuit Cretenses. Nos, qui Franconofurt hic degunt, Francofurti sumus. Cretenses in his litteris tractatos involvunt veterem hominem. Non vult voluntati Dei subici. Id problema.
Si Dominus Iesus plura bona tibi non commisit, frater et soror, tunc solum quia noluisti humiliare te in hunc servum locum. Nihil aliud. Tu, frater carissime, non humiliasti te in loco, quem Dominus donare tibi voluit. Prohibuistis Dominum ne uti te Sed hoc solum facere potes si vis in corde tuo. Sed servus fieri potest si oras, et obediens fias.
Si quem ad Iesum in vita tua non duxisti, servitus dubia est. Fortasse hodie Iesu servus non es. Sed hodie esse potes quod non elaboratum est, cum Iesu vitam tuam tradidisti.
Vive ut servum Iesu. "Domine, servire tibi cupio, et glorificare te" Tunc etiam confirmationes Dei accipietis. Miraberis sicut regina Saba, quae iam oculos et os claudere non potuit. Haec omnia experimur in societate cum Domino vivo. Si enim conpatimur cum Christo, conregnabimus et vivemus cum eo. Sit nomen Jesu benedictum!
Amen.
 | Cantabo Domino.mp3 (13.54MB) |
| Cantabo Domino.mp3 (13.54MB) |
| Laudate domino.mp3 (9.28MB) |
| Laudate domino.mp3 (9.28MB) |