Scientia quae omnia transcendit
Scire te a Deo amari est optima protectio contra peccatum.
Vivere in conscientia amoris Dei est vera impletio interior.
Qui in hoc amore quotidie vivunt, optimam habent protectionem contra avaritiam et cupiditates egoisticas cordis.
Omnes necessitates humanae amoris, securitatis, acceptationis et significationis personalitatis nostrae in persona Iesu inveniuntur.
Dominus Iesus omnes necessitates nostras in communione secum explere vult.
Ergo in amore Dei manere debemus ne necessitates nostrae nobis laqueus fiant.
Infeliciter, periculum est ne sinamus necessitatem amoris nostram in communione cum Domino nostro Iesu expleri, quia hoc saepe ad mortem naturae nostrae impulsivae ducit.
Solemus quaerere gratificationem celerem et facilem in rebus huius mundi transitorii.
Sed hoc ad avaritiam et egoismum ducit.
Deinde putamus nos vacuitatem nostram interiorem implere debere desideria egoistica humanitatis nostrae explendo.
Simpliciter explemus quae hic mundus offert, sicut omnes alii. Peccato frui volumus quaerendo honorem ab hominibus, nos pecuniarie locupletando, recognitionem socialem quaerendo, credendo nos posse frui fornicatione et adulterio, et voluptatibus omnis generis quaerendo.
Hae omnes humanae inclinationes in gravi scientiae spiritualis inopia nituntur. Nobis deest perceptio quantum nos Deus amet, et proinde sensus nos amari non sentitur. Hac interiori impletione carens, conatus ad mundum externum sensibilem pervenit. Conamur vacuum internum implere eo quod nostra interior essentia, quam nimis bene scimus, desiderat. Resultat adhaesio peccati, quae nos deinde in servitutem virum obscurarum quae vitam nostram regunt ducit. Hoc eo usque progredi potest ut etiam in faciebus nostris appareat. Dissolutio harum arcium spiritualium multum laboris et luctatis requirit. Problema fundamentale est quod omnipraesens amor Christi non agnitus est, quamquam omni momento praesens erat (et est)..
Gloriosa nostra positio in Christo, cum futuris benedictionibus (hereditate nostra caelesti) coniuncta, non videtur, non agnoscitur, non intellegitur, non consumitur. Quia nescimus nos a Deo amari, nihil in nobis sentimus. Attamen iam identitatem spiritualem cum Filio Dei possidemus. HOC EST MIRACULUM SECUNDAE CREATIONIS, quia Deus nobis Spiritum Sanctum dare potuit. Primo, Iesu subicimus et Ei dominium super vitas nostras dedimus. Hoc faciendo, simul inimico Dei restitimus qui faciem Iesu auferre volebat, sed nunc — per sanguinem Iesu effusum — tandem communionem materialem cum Filio Dei habemus. Qui se coram Deo propter malas passiones et cupiditates humiliant et paenitentiam agunt eas confitendo, voluntati Dei submittunt et deinde auctoritate Christi uti possunt ad inimicum resistendum. Nunc, in consummata victoria Iesu, se penitus liberare possunt ab omni servitute virium obscurarum. Daemones enim post actiones egoisticas ut cupiditatem, avaritiam, fornicationem, etc. latent. Hoc non est res semel tantum, sed regulariter in fide repetendum est. Postquam relatio inter nos et Dominum restituta est, venia Iesu purgamur et nos humiliamus propter naturam nostram, propter omnia peccata quae mores nostros formaverunt (peccata naturalia). Cum hoc "acervum sterquilinium" peccatorum sublatum est, muscae (daemones) plerumque evanescunt. Attamen, si inimicus nos iterum tentare vult ut in mentibus nostris peccemus per accusationem vel avaritiam, eum constanter in potentia et auctoritate Iesu opponere et ei imperare debemus ut a nobis avertat. Nihil amplius dicendum est.
Postquam igitur audivi fidem vestram in Domino Iesu et caritatem quam habetis in omnes sanctos, gratias ago, et oro ut Deus Domini nostri Iesu Christi, Pater gloriae, det vobis Spiritum sapientiae et revelationis in agnitione ipsius, illuminans oculos cordis vestri, ut sciatis quae sit spes vocationis eius et quae sint divitiae gloriae hereditatis eius. Ii qui salvi fiunt, cognoscunt quanta sit potentia eius in nobis, secundum potentiam virtutis eius, quam data est nobis, implevit Deus in Christo suscitando illum a mortuis, et collocavit eum ad dexteram suam in caelestibus, ubi exaltatus est super omnem potestatem et potestatem et dominationem, quod est nomen eius super omne nomen quod nominatur, non solum in hoc saeculo, sed etiam in futuro. Omne quod subiecit Deus Iesu, et dedit ipsum ecclesiae, quae est corpus ipsius, caput super omnia, in omni mundo plenitudo, quia omnia in omnibus adimplet. Propter quod genua mea flecto ad Patrem, ex quo omnis paternitas in caelis et in terra nominatur: secundum divitias gloriae eius, per Spiritum eius in interiore homine corroboramur. Quia Christus habitat per fidem in cordibus vestris, in caritate radicati et fundati, intellegant omnes sancti quae sit latitudo et longitudo et altitudo et profundum caritatis.
Et ad cognoscendum multo plures hunc amorem Christi, qui superat omnem scientiam humanam, quem dedit nobis Deus, cognoscant. Hoc amore implebimini in plenitudine Dei. Ei autem, qui potens est omnia facere superabundanter superabundanter quam petimus aut intelligimus (secundum virtutem quae operatur in nobis), ipsi gloria in Christo Iesu in saecula saeculorum!
Amen.